نمونه گیری سازوار

در نظریه نمونه گیری اغلب توجه به طرحهایی محدود می شود که مراحل انتخاب نمونه به مشاهدات انجام شده در طول بررسی بستگی ندارد، به طوری که یک نمونه دست نخورده از واحدها ممکن است قبل از بررسی انتخاب شود، اما در بسیاری از حالات نمونه گیری یک پژوهشگر ممکن است احساس کند که باید تصمیماتش را در طول بررسی براساس آنچه تاکنون مشاهده کرده است عوض کند، تا بتواند نمونه مناسبتری در آینده به دست آورد. نمونه گیری سازوار یکی از این روشهاست . در این روش که بیشتر روی جامعه های کمیاب و معمولا جامعه هایی انجام می شود که به صورت فاصله ای هستند و در یک ناحیه مورد مطالعه قرار می گیرند، مانند جامعه حیوانات دسته بندی شده، یا انواع رستنیها از نوع درختان، یا کانیها و منابع سوختی فسیلی، روش انتخاب واحدها یا محلهایی که واحدها را در برمی گیرند ممکن است به مقادیری از متغیر مورد مطالعه مشاهده شده بستگی داشته باشد. در این طرح به دنبال یافتن برآوردگرهای میانگین یا مقدار کل جامعه و برآوردگرهای واریانس که حتی الامکان نااریب باشند خواهیم بود و سعی خواهیم کرد روشی ارائه شود که نسبت به روشهای کلاسیک از قبیل نمونه گیری با طبقه بندی، خوشه ای و سیستماتیک ، دقت بیشتری داشته باشد. این روش از سال 1991 به بعد و به دنبال بررسی های مختلف ابداع شده است .